‘Door er gewoon te zijn, kan ik ervoor zorgen dat mensen zich prettig en voldaan voelen’

“Ik werkte ongeveer twee weken bij Frion en fietste na een avonddienst naar huis. Het was een goede ontspannen dag geweest en alle bewoners lagen lekker in hun bed. Dat moment voelde ik me zo goed, zo trots - toen wist ik zeker dat ik mijn beroep gevonden had. Door er gewoon te zijn, kon ik ervoor zorgen dat mensen zich voldaan voelen. Dat ze krijgen wat ze nodig hebben.

Tien jaar geleden werkte ik in de supermarktbranche. Ik had mezelf opgewerkt, van vakkenvuller tot bedrijfsleider. Op een gegeven moment wilde ik iets anders; zou ik een franchise openen of echt iets heel nieuws gaan doen? Na een tijdlang oriënteren en gesprekken met een loopbaancoach, kwam ik uit op de zorg en maakte ik een carrièreswitch naar de gehandicaptenzorg.

Van vrijwilligerswerk naar een betaalde baan

Ik heb eerst vrijwilligerswerk gedaan om te zien of dat echt iets voor mij was. In de keuken van een verzorgingshuis werkte ik met mensen met een verstandelijke beperking die hier hun dagbesteding hadden. Dat ging me zo goed en natuurlijk af, dat iemand me vroeg hoe lang ik al begeleider was. Dat vond ik een enorm compliment. Een maand later tekende ik een contract voor werk-leerplek!

De cliënt bepaalt het tempo

In mijn oude werk moest alles snel, liever gisteren dan vandaag. Dat was dus best even omschakelen toen ik in de zorg kwam werken: hier volg je het tempo van de cliënt en zet je kleine stappen. Zo begeleidde ik ooit een cliënt die niet wilde dat je zijn gezicht aanraakte. Dat was lastig, want hij had ondersteuning nodig met tandenpoetsen. Stapje voor stapje zijn we daar aan gaan werken, tot het moment dat hij het zonder problemen toeliet. Toen was het vertrouwen in de relatie tussen begeleider en cliënt groot genoeg, deze man voelde zich helemaal veilig bij me. Van die successen kan ik enorm gelukkig worden.”