'Nu zie ik niet meer zo zeer de handicap, maar vooral de mens erachter’

Stephanie is lang zoekende geweest naar wat bij haar past. Ze deed een opleiding tot schoonheidsspecialiste, werkte bij een onlinedrogist, deed administratief werk voor het bedrijf van haar vader. Maar het was het allemaal niet en besloot om voor een carrièreswitch te gaan. “Toen ik zag dat ze hier vakantiemedewerkers zochten, heb ik mijn cv gestuurd. Ik had geen idee wat ik kon verwachten, maar nu weet ik zeker: ik blijf in de zorg werken.” 

“Ik werk in een woning met oudere cliënten die een ernstige meervoudige beperking hebben. Ze functioneren op het niveau van iemand tussen de 24 maanden en 6 jaar oud. Het zijn allemaal heel verschillende mensen. Dat besefte ik niet toen ik hier voor het eerst kwam. Maar nu zie ik niet meer zo zeer de handicap, maar vooral de mens erachter. Dat is heel waardevol.

Hoi en uitkleden

Ik moest even wennen aan hoe intiem het contact gelijk is. Normaal zeg je iemand gedag en geef je een hand. In dit werk zeg je hoi en kleed je diegene gelijk uit om te wassen. Het is meteen heel persoonlijk. Niet alleen cliënten moeten zich overgeven aan jou, jij ook aan hen. Mijn collega’s leerden mij hoe je daar goed mee omgaat. Nu maak ik een grapje of begin ik een gesprekje. Dat zorgt ervoor dat we allebei ontspannen zijn.

Knuffel

Dit werk bestaat uit heel veel kleine geluksmomentjes. Laatst stond een cliënt op van tafel om te gaan lopen. Ik deed mijn armen wijd en kreeg een grote knuffel van haar. Dat doet ze normaal niet zo snel. Dat voelde voor mij als een bevestiging dat ik het goed doe. En daar kan ik dan echt van genieten.

Relativeren

Doordat ik dit doe, sta ik ook zelf anders in het leven. Ik heb geleerd plezier te halen uit hele kleine dingen, en andere dingen te relativeren. We hebben bijvoorbeeld een cliënt met een zware handicap, die echt kan genieten van eten of een grapje. Daar leer ik veel van. En die kleine problemen die wij soms hebben, die vallen al snel in het niet bij wat onze cliënten meemaken.”