‘De zorg geven die je zelf zou willen ontvangen, dat is wat mij drijft!’

Arno Ambulant begeleider

Arno met cliënt op achtergrond
Functie
Ambulant begeleider van volwassenen met niet-aangeboren hersenletsel (NAH)

Arno had altijd in de commerciële sector gewerkt toen hij in 2018 de zorg instapte. Als leerling begeleider zet hij zich in voor cliënten met niet aangeboren hersenletsel. “Alle puzzelstukjes vielen in elkaar.”

“Ik werk met mensen met niet-aangeboren hersenletsel. Iedere cliënt is anders, iedere dag is anders - dat maakt het werk zo leuk en gevarieerd. De ene cliënt help ik met douchen en boodschappen doen, met een andere maak ik een weekplanner, doe ik de administratie of bespreek ik een reis die ze nog willen maken. Of we gaan naar de dierentuin, doen geheugentraining…

Een leven voor en een leven na het letsel

Deze mensen hebben allemaal, net als jij en ik, een normaal functionerend stel hersenen gehad. Er is een leven voor en een leven na het letsel. Soms krijg je ook te maken met rouwverwerking en acceptatie. Sommige cliënten hebben het geaccepteerd, anderen denken en praten juist nog erg in het verleden, daar moet je rekening mee houden.

Man brengt het haar van andere man in model
Arno helpt Ed om zijn haar in model te brengen.

Helpen iets te bereiken wat de cliënt wil

Het allermooiste vind ik het als ik samen met een cliënt iets kan doen of bereiken wat hij of zij  zelf graag wil. Zoals samen op zoek gaan naar leuk vrijwilligerswerk, of een wandeling maken door het bos. Alles eruit halen wat er nog in zit, zodat de kwaliteit van leven optimaal is.

Anders kijken naar mensen

In het dagelijks leven sta je er niet altijd bij stil dat er een deel van de maatschappij is dat ‘vergeten’ wordt. Die man voor de kassa die zijn pincode opzoekt, kan soms rekenen op ongeduldig gezucht, maar misschien heeft hij wel letsel opgelopen. Iedereen is mens. Ik wil oprechte aandacht en liefde geven, een luisterend oor bieden, er zijn.

Geduld

Laatst zei een cliënt tegen me: “Jij bent er voor me als ik je nodig heb, Arno, je vraagt hoe het met me gaat en je hebt altijd geduld met me.” Dat heeft me geraakt. De zorg geven die je zelf zou willen ontvangen als je in die positie zou komen - dat is wat mij drijft.”